Poranny promyczek

 

Złocisty promyczek zajrzał w okienko,

– Pobudka! Wstawaj moja mała panienko!

Czas już, by otworzyć swoje małe oczka,

Już dawno w niepamięć odeszła ciemna nocka.

 

Promyczek zatańczył po szybie i na ścianie,

– Wstawajcie! Już czeka na stole śniadanie!

Zapowiedział dzień słoneczny i radosny,

Takie, jakie bywają na początek wiosny.

 

Otworzyła swoje oczka Basieńka mała,

Ucieszona, że dzięki promyczkowi nie zaspała.

Wniósł do domu wiele radości i same słodycze,

Najpiękniejszy na świecie, poranny promyczek.

© Ilona Gołębiewska